Accion xeoloxica
REGATOS: son correntes de auga procedentes dos desxeos ou da chuvia que circulan por pequenos regueiros sen curso fixo.
As formas de erosión son:
-Cárcavas: son surcos en forma de V escavados en terreos brandos e soltos, como arxilas, areas ou cinzas volcánicas.
-Chemineas de fadas: son columnas piramidais coroadas por unha gran rocha que evitou o arrastre do material existente
baixo ela.
-Lenares: son surcos escavados en rochas solubles, como as calcarias ou os xesos, separados por agudas cristas que fan o terreo intransitable.
As formas de erosión son:
-Cárcavas: son surcos en forma de V escavados en terreos brandos e soltos, como arxilas, areas ou cinzas volcánicas.
-Chemineas de fadas: son columnas piramidais coroadas por unha gran rocha que evitou o arrastre do material existente
baixo ela.
-Lenares: son surcos escavados en rochas solubles, como as calcarias ou os xesos, separados por agudas cristas que fan o terreo intransitable.
RÍOS: son correntes de auga permanentes que discorren por unha canle fixa. A cantidade de auga que leva denomínase caudal. O río está formado por tres tramos, curso alto, curso medio e curso baixo.
-Curso Alto: é o tramo con maior pendente e, polo tanto con maior velocidade da auga. Son habituais neste tramo as gargantas, desfiladeiros, foces, cascadas, canóns e os rápidos.
-Curso medio: neste tramo a pendente e menor. Este tramo esta formado por meandros e terrazas fluviais.
-Curso baixo: a escasa pendente deste tramo impide a erosión e o transporte. Encóntranse os aluvións, ao final está a
desembocadura. Hai dous tipos de desembocadura, deltas (forma triangular) e Esteiros (en costas abertas con forte ondada ou correntes)
-Curso Alto: é o tramo con maior pendente e, polo tanto con maior velocidade da auga. Son habituais neste tramo as gargantas, desfiladeiros, foces, cascadas, canóns e os rápidos.
-Curso medio: neste tramo a pendente e menor. Este tramo esta formado por meandros e terrazas fluviais.
-Curso baixo: a escasa pendente deste tramo impide a erosión e o transporte. Encóntranse os aluvións, ao final está a
desembocadura. Hai dous tipos de desembocadura, deltas (forma triangular) e Esteiros (en costas abertas con forte ondada ou correntes)
AUGAS SUBRERRÁNEAS: proceden da infiltraciñon no terreo da auga da chuvia, os ríos ou o desxeo, circula lentamente baixo o solo e está cargada de gases atmosféricos disoltos. Produce unha modelaxe peculiar chamada cárstica ao estar cargada de ácido carbónico.
GLACIARES: son enormes e profundas masas de xeo acumuladas en rexións con temperaturas moi baixas. Existen dous tipos de glaciares, de casquete polar e alpinos.
-De casquete polar: son os existentes nos polos
-Alpinos: son os que se forman en zonas de alta montañadas rexións das rexións frías e temperadas. Neles podense distinguir tres partes:
·Circo glaciar: é a parte máis elevada do glaciar. Trátase dunha cóncava entre os picos montañosos onde se acumula a neve e convértese en xeo.
·Val glaciar: é a canle pola que discorre a masa de xeo ou lingua glaciar cunha velocidade entre 10 e 100 metros anuais. Transporta materiais.
·Fronte glaciar: é a parte máis baixa do glaciar, onde o xeo se funde e dá lugar a un torrente ou a un río. Quedan depositadas as moreas que transportaba a lingua glaciar.
-De casquete polar: son os existentes nos polos
-Alpinos: son os que se forman en zonas de alta montañadas rexións das rexións frías e temperadas. Neles podense distinguir tres partes:
·Circo glaciar: é a parte máis elevada do glaciar. Trátase dunha cóncava entre os picos montañosos onde se acumula a neve e convértese en xeo.
·Val glaciar: é a canle pola que discorre a masa de xeo ou lingua glaciar cunha velocidade entre 10 e 100 metros anuais. Transporta materiais.
·Fronte glaciar: é a parte máis baixa do glaciar, onde o xeo se funde e dá lugar a un torrente ou a un río. Quedan depositadas as moreas que transportaba a lingua glaciar.
MARES: é o axente xeolóxico responsableda modelaxe da zona de costa ou litoral, onde entran en contacto o mar e os continentes. As correntes mariñas exercen o seu labor xeolóxico por medio da ondada, as mareas e as correntes mariñas, fanómenos capaces de realizar procesos de erosión, transporte e sedimentación.
As formas de erosión máis resultantes son: alcantilados, plataformas de abrasión, arcos naturais, covas, illotes, calas, baías e enseadas.
Os materiais arrincados pola ondada e os traidos polos ríos ao mar son os transportados e depositados según o seu tamaño en distintas zonas da costa. Os grandes fragmentos quedan aos pés dos acantilados, mentres que as areas e as gravas son transportados e depositados xunto con restos de cunchas e forman praias, barras litorais e tómbolos.
As formas de erosión máis resultantes son: alcantilados, plataformas de abrasión, arcos naturais, covas, illotes, calas, baías e enseadas.
Os materiais arrincados pola ondada e os traidos polos ríos ao mar son os transportados e depositados según o seu tamaño en distintas zonas da costa. Os grandes fragmentos quedan aos pés dos acantilados, mentres que as areas e as gravas son transportados e depositados xunto con restos de cunchas e forman praias, barras litorais e tómbolos.
VENTO: é un movemento de aire provocado pola existencia na atmosfera de zonas con diferente presión.
O vento por si só é un axente erosivo pouco potente, pero cando se levanta e transporta pequenas partículas que desgastan e perforan rochas tras impactar con elas aumenta.
-O levantamento de partículas soltas do solo denomínase deflación.
-O desgaste das rochas chamase corrasión.
Segundo a intensidade da corrente de aire e o tamaño das partículas do solo, o vento transporta fragmentos mediante reptación, saltación e suspensión. Ao perder intensidade o vento solta partículas transportadas e forma pos seguintes depósitos eólicos:
-Dunas: son montículos de forma e altura variable orixinados ao chocar a area transportada cun obstáculo que frea o seu avance.
-Loess: zonas de depósito de partículas mais finas transportadas polo vento (arxila e limo) despois de ser arrastradas durante varios quilómetros.
O vento por si só é un axente erosivo pouco potente, pero cando se levanta e transporta pequenas partículas que desgastan e perforan rochas tras impactar con elas aumenta.
-O levantamento de partículas soltas do solo denomínase deflación.
-O desgaste das rochas chamase corrasión.
Segundo a intensidade da corrente de aire e o tamaño das partículas do solo, o vento transporta fragmentos mediante reptación, saltación e suspensión. Ao perder intensidade o vento solta partículas transportadas e forma pos seguintes depósitos eólicos:
-Dunas: son montículos de forma e altura variable orixinados ao chocar a area transportada cun obstáculo que frea o seu avance.
-Loess: zonas de depósito de partículas mais finas transportadas polo vento (arxila e limo) despois de ser arrastradas durante varios quilómetros.